Recensies

Beautiful review from fRoots magazine: VIVE.

Classically trained at the music academy of Turnhout, Belgian singer Eléonor (‘Elly’ Aerden) sings primarily in Latin on this, her second cd, setting to her own music ancient provoking texts from classical worthies such as Catullus and Martialis of the late Roman Republic (Odi Et Amo, Pauper), and the medieval Carmina Burana poems of the 11th to 13th centuries. She also taps Portuguese poet Fernando Pessoa (Minha Aldeia), joined by fado singer Helder Moutinho; revives Ay, Carmela, the tragic anthem commemorating Republican resistance in the battles of the Ebro and Jarama, two key conflicts of the Spanish Civil War; and delivers a simmering, jazz-inflected reading of Charles Aznavour’s world-weary Ah Bohemia. She unearths enduring meaning in her selection of texts, with astute backing on piano, violin, viola, cello, oud, qanun, diatonic accordeon, double bass, percussion, and vocal chorus.
Eléonor’s chrystalline soprano shares a certain kinship with any number of fadistas (e.g. Claudia Aurora, Maria Ana Bobone, Ana Moura, Madredeus) and Italian singers Lucilla Galeazzi and Elena Ledda. The booklet offers lyrics transcribed variously in Latin, Dutch, Spanish, Portuguese and English. VIVE is a sublime, perceptive and passionate work whose subtleties warrant attentive listening.
Written by Michael Stone.

“Highly recommended work of musical art”

Belgium’s Eleonor mixes folk, roots, jazz, neo-classical, fado, and pop and weaves it into beautiful delicacies lead by her emotive vocals. The ten-track album features a variety of instruments, including the double-bass, bass, guitar, piano, drums, oud, accordion, and cello. The soulful, “Salve,” is a ballad with strong ties to French jazz and neo- classical influences. The piano adds a nostalgic ambiance to most of the songs. However, Eleonor’s voice moves the songs into greater dimensions with such ease and fluidity. As a whole, there are plenty  of calming grooves here. Anyone into great music with great vocals will like it. Everything comes together in just the right proportions for it to be a highly-recommended work of musical art.
Matthew Forss

 

“Erros”

Der Gedanke an die lateinische Sprache dürfte bei nur wenigen euphorische Glücksgefühle freisetzen; zu tief sitzt die Erinnerung an qualvolle Stunden mit Vokabelpaukerei. Es ist eine Herausforderung, die lateinische Sprache lebendig oder gar emotional klingen zu lassen; dennoch wagt sich die flämische Sängerin Elly Aerden alias Eléonor auf ihrem neuen Album Erros an die tote Sprache heran. Das Ergebnis hat nur wenig mit Lateinunterricht zu tun. Das ist nicht nur ihrem warmen Timbre geschuldet, sondern auch den Genres, derer sie sich zur Vertonung der lateinischen Texte bedient: Fado, Pop und Jazz, detailverliebt ausgearbeitet vom Produzenten Jo Francken, vom Bassisten Vincent Noiret und vom Oud-Spieler Karim Baggili. Ein Hinhörer!
Veronika Schreiegg

Lees de volledige recensie online via Radio Bayern.

 

“Originele kamerfolk”

Bij het horen van de openingstrack Ego te denk je even een cd van Madredeus te hebben opgezet, maar even later besef je dat je hier vanuit een andere muzikale traditie benaderd wordt. Maar welke dan? Erros klinkt onmiskenbaar Zuideuropees. De accordeon en de strijkersarrangementen klinken als de bekende Portugese band, maar de bas klinkt daarvoor te droog en te jazzy. Erros van Eleonor blijkt toch een heuse helemaal Belgische plaat. Eleonor is een Vlaamse formatie rond zangere Elly Aerden waarin ook violist Wouter Vanabeele, bekend van onder meer Ambrozijn, speelt. Zangeres Elly Aerden heeft een hang naar de middeleeuwen. Je kent haar wellicht van Bodixel, Mairan, Amorroma. Voor Erros zocht ze deels teksten in het Latijn over de grote thema’s. De poëzie over liefde, geluk, hoogmoed en melancholie zette ze zelf op muziek en gedrenkt in een eigentijdse, maar toch archaïsche aandoende stijl waarin fado het meest prominent doorklinkt. Maar ook de traditie van de chanson en wat jazzinvloeden zijn hoorbaar in deze bepaald onalledaagse cross-over. Daarmee is Eléonor toch ook weer typisch Vlaams. Ik dacht dan ook dat dit een productie was van het roemruchte Home Records uit Luik, waar veel platen verschijnen die laveren tussen klassiek jazz en wereldmuziek, maar de kamerfolk van Eleonor werd in eigen beheer opgenomen. Origineel, melancholisch en prachtig.

Jos Schuring

– – –

Meer recensies

• Recensie op Anna3
• Recensie op het Folkforum
• Recensie op deWereldmorgen
• Recensie op Folkcorner